Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Φράουλες, εργάτες και δημόσια υγεία

Η ευαισθησία δεν έλλειψε από τα Μ.Μ.Ε. κατά την αναπαραγωγή της είδησης για τους πυροβολισμούς κατά μεταναστών εργατών γης που διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους, με συνέπεια τον τραυματισμό τους, από ντόπιους επιστάτες στη Ν. Μανωλάδα Ηλείας. Στην πλειοψηφία τους οι αναφορές ξεκινούσαν με τη φράση «αλλοδαποί εργάτες» και στην πορεία ο προσδιορισμός «εργάτες» εξέλιπε. Υπάρχει κάτι αρνητικό σε αυτό το γεγονός; Δυστυχώς ναι. Στη σημερινή πραγματικότητα της γενικευμένης ανασφάλειας και της μειωμένης δυνατότητας πρόβλεψης της επόμενης μέρας, η μηδενική ανοχή στην εγκληματικότητα και ο «Ξένιος Δίας» παρέχουν ένα ψυχολογικό αντιστάθμισμα, δρώντας ενάντια σε αυτούς που θολώνουν τις διαχωριστικές γραμμές, που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, που δεν ταιριάζουν. Και φυσικά το νόημα που παράγεται καθιστά καθέναν (και οτιδήποτε) ξένο, περίεργο, παράξενο και αταίριαστο, καταρχήν ύποπτο, που πρέπει να μείνουμε μακριά του ή και να ζητήσουμε (από τις επίσημες αρχές ή/και ημιανεπίσημες συμμορίες) την απομάκρυνση του.
Αυτός ο λεκτικός συντονισμός των Μ.Μ.Ε. κατά την περιγραφή των γεγονότων δεν ήταν προμελετημένος αλλά αποτέλεσε  συνέπεια της υιοθέτησης και διάχυσης του λόγου της εξουσίας και των συμφραζομένων του. Ήταν απόλυτα λογικό να μας «συστήσουν» αυτούς τους ανθρώπους με τον μόνο τρόπο που θα δυσκόλευε (δυστυχώς) πολλούς ντόπιους εργάτες να μπουν στη θέση τους και να δουν τα πράγματα από τη σκοπιά τους. Κάτι τέτοιο άλλωστε θα ήταν πολύ επικίνδυνο για τους εγχώριους εργοδότες (και όχι μόνο τον συγκεκριμένο φραουλοπαραγωγό) που έχουν βολευτεί στη μη καταβολή μισθών (προσβλέποντας ακόμα και σε κούρεμα της οφειλής τους, γιατί όχι;). Για αυτό άλλωστε και η μηντιακή αφήγηση δεν μπορούσε εύκολα να κρύψει την αγωνία της για την επίσημη – θεσμική αντιμετώπιση του συμβάντος. Η “ακραία συμπεριφορά” ενός “κακόβουλου” εργοδότη συνέβαλε σε ένα (οπωσδήποτε πρέπει να παραμείνει)” μεμονωμένο” περιστατικό με δύο σκέλη: α) εργαζόμενους που πάνε σπίτι του αφεντικού – όχι για να προσευχηθούν μαζί του να φύγει η κακιά ύφεση, αλλά για να του πουν να κόψει το λαιμό του να βρει λεφτά να τους πληρώσει, β) επιστάτες του αφεντικού που πυροβόλησαν εναντίον τους. Η θεσμική διαμεσολάβηση έπρεπε να είναι άμεση, όπως και έγινε, ώστε να γίνει σαφές ότι μόνο οι αρμόδιοι φορείς μπορούν να επιλύουν τέτοια ζητήματα (με τον τρόπο που όλοι οι πρώην και νυν εργαζόμενοι έχουμε αγαπήσει!). Αλίμονο αν αρχίσουν οι απλήρωτοι εργαζόμενοι να πηγαίνουν στα σπίτια των αφεντικών να ζητάνε τα δεδουλευμένα τους…
Δεν μας εκπλήσσει λοιπόν ούτε η προτεινόμενη λύση για την αποτροπή τέτοιων καταστάσεων στο μέλλον, που συνιστά αύξηση των ελέγχων και αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ




Δεν είμασταν σίγουροι για το αν έπρεπε να αφιερώσουμε ιδιαίτερο χρόνο και χώρο για να γράψουμε για το κλείσιμο ενός ακόμα βιβλιοπωλείου, μέσα στον καιρό του οικονομικού πολέμου που βιώνουμε. Τα πολλά δακρύβρεχτα άρθρα όμως που θρηνούν ένα ακόμα «πολιτισμικό στέκι» που χάνεται, μας τσιγκλάνε να πάρουμε και εμείς θέση και να τοποθετηθούμε στην οικοδόμηση της συνολικής εικόνας. Και το δικό μας λιθαράκι δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια διαφορετική οπτική, λίγο πιο «αρτηριοσκληρωτική» για πολλούς οι οποίοι εξακολουθούν να υπηρετούν το σύγχρονο lifestyle και θεωρούν ξεπερασμένα τα εργατικά ζητήματα. Γιατί εμείς μόνο από αυτή την σκοπιά μπορούμε να δούμε τα πράγματα.

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Πέμπτη 4 Απριλίου 2013

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

Στις 10/4 εκδικάζεται η αγωγή που υπέβαλε ο συνάδελφος Ν.Π. εναντίον της εταιρίας Ώθηση. Ο συνάδελφος απολύθηκε μετά από 8 μέρες εργασίας στην εν λόγω εταιρία γιατί διεκδίκησε αξιοπρεπείς συνθήκες, καταγγέλλοντας στην επιθεώρηση εργασίας την χρήση συμβάσεων τύπου (υπάλληλου γραφείου) άσχετου με την εργασία που συνδέεται μόνο με όρους παραγωγικότητας. Συγκεκριμένα, η εργοδοσία της εταιρίας Ώθηση απέλυσε τον συνάδελφο περίπου 10 μέρες μετά την πρόσληψή του, γιατί είχε ‘μηδενική παραγωγή’, δηλαδή δεν είχε κάνει καταχώρηση συμβολαίου Wind, για 2 μέρες! Αυτό αποτέλεσε την αφορμή για την απόλυση του συναδέλφου, ως συνέχεια της αφόρητης πίεσης προς τους εργαζόμενους για συνεχή ‘παραγωγή’ συμβολαίων τηλεφωνίας. Ο Ν.Π. δεν υπέκυψε στο κυρίαρχο καθεστώς του εξαναγκασμού με κάθε τρόπο για αύξηση των πωλήσεων ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι παραγωγικότητας, που δεν περιγράφονται σε καμία σύμβαση για πωλήσεις σε τηλεφωνικά κέντρα. Το γεγονός αυτό είναι ένα από τα πολλά που έχουν να κάνουν με την αυθαιρεσία των αφεντικών και ιδιαίτερα αυτών που παρέχουν τηλεφωνικά κέντρα. Οι εργαζόμενοι των τηλεφωνικών κέντρων (εξυπηρέτηση πελατών, τηλε-πωλήσεις, εισπράξεις κ.α.) ήταν από τους πρώτους κλάδους που αντιμετώπισαν τις νέες εργασιακές συνθήκες όπου τα μνημονιακά μέτρα νομιμοποίησαν την αυθαιρεσία των αφεντικών με σκοπό την περαιτέρω αύξηση των κερδών τους. Αποτελούν τα σύγχρονα κάτεργα-γαλέρες που επιδιώκουν την δημιουργία (κακοπληρωμένων ή απλήρωτων) εργαζομένων -μηχανών.